بررسی متغیرهای هماتولوژیک و انعقادی دو گروه بیمار پس از انتقال خون هترولوگ و اتولوگ به دنبال جراحی بای پس عروق کرونر در بیمارستان بعثت نهاجا و شهید چمران در سال ۱۳۸۱

مقدمه: ترانسفیوژن اتولوگ دارای سابقه طولانی است و جایگاه ارزشمندی به ویژه برای اعمال جراحی پیچیده از قبیل جراحی قلب و پیوند اعضا دارد. تکنیک a.n.h (acute normovolemic hemodilution) یکی از سه نوع روش ترانسفیوژن اتولوگ است که در بیماران کاندید cabg (بای پس عروق کرونر) به روش بای پس قلبی - ریوی(c.p.b) انجام می شود. روش بررسی: در یک مطالعه از نوع مشاهده ای توصیفی، پرونده 410 بیمار که تحت عمل cabg در بیمارستانهای بعثت و شهید چمران در سال 1381 قرارگرفته بودند، بررسی شد. در این پژوهش شرط ورود بیماران به مطالعه نداشتن مشکلاتی از قبیل آنمی، بیماری کلیوی، بیماری کبدی شدید، بیماری تنفسی، فشارخون کنترل نشده و مشکلات خونریزی دهنده بود و همچنین داشتن اطلاعات کامل درباره hb، سن، جنس، پلاکت، pt و ptt، o2 saturation، نوع ترانسفیوژن و فرآورده های خونی استفاده شده بوده است و در صورت نامشخص بودن هر یک از این موارد، پرونده از مطالعه خارج گردید. یافته ها: مردان با 6/74% بیشترین تعداد بیماران را تشکیل می دادند.بیشترین فراوانی در محدوده ی سنی 65-60 سال بود که 51/19% کل بیماران را به خود اختصاص می داد. میزان تغییرات هموگلوبین قبل از عمل نسبت به بعد از عمل cabg در دو گروه اتولوگ و هترولوگ تفاوتی نداشت. اما میزان تغییرات پلاکت قبل از عمل نسبت به بعد از عمل cabg در گروه هترولوگ بیشتر بود. میزان تغییرات o2 saturation و اندکسهای انعقادی (pt,ptt,inr) قبل از عمل نسبت به بعد از عمل cabg نیز در دو گروه هترولوگ و اتولوگ تفاوتی نداشت اما میزان نیاز به فرآورده های خونی در طی عمل و مدت بستری در icu در گروه هترولوگ بیشتر بود. بحث: a.n.h میزان استفاده از خون همولوگ را کاهش می دهد، بنابراین این روش برای بیماران با غلظت هموگلوبین کافی که کاندیدای جراحی قلب به روش cpb هستند پیشنهاد می شود.